کر کوچ گئے تن من وچوں درداں دے ٹولے چپ کر کے

میں صدقے زلف گھٹاواں توں نیناں دے ناز اداواں توں

جد پچھیا دل کنج لُٹدے او، ہولی جئے بولے چپ کر کے

میں محمد بن عبد اللہ بن عبد المطلب بن ہاشم آں

جد آپ نیں ایہ کہیا ، نس گئے سبھ کافر ٹولے چپ کر کے

میں غم دا روگ مٹائی رکھناں یاداں دی چوگ چگائی رکھناں

روح پنچھی تیریاں واٹاں لئی پر ماہی تولے چپ کر کے

طیبہ دی فضا دا واسی آں نئیں خوف قضا دا بھورا وی

سِر سٹ کے دوروں ٹپ جاندے ہجراں دے جھولے چپ کر کے

مکھ نوری تکنا چاہندا اے پر جھُکدا جھَکدا راہندا اے

دل دل وچ ہوندا راہندا اے دل ڈانواں ڈولے چپ کر کے

اعجازؔ کمال توں کر چھوڑے پتھراں دے لعل توں کر چھوڑے

نعتاں دے نال توں بھر چھوڑے ایہ شعر بھڑولے چپ کر کے