جو کرم دے نین ملا گیا جو خدا دا رنگ وکھا گیا
ترا عشق طیبہ دے والیا مِری اجڑی جھوک وسا گیا
جو زوال جگ دے مکا گیا تے عروج کر جو عطا گیا
ترا پیر ساری زمین نوں ہے مسیت وانگ بنا گیا
کدی دل نظر توں لٹا گیا کدی زلف توں ہو فدا گیا
جو زمانہ گزریا سوہنیا تری جھم کے نعت سنا گیا
مِری ذات کر جو فنا گیا جو بقا دا جام پلا گیا
ترا غم غماں دیا محرما مِرے سارے درد بھلا گیا
جو وفا دی رِیت نبھا گیا مری بخش ہر ای خطا گیا
ترا حُسن آ کے تجلیاں مِرے سپھنیاں تے گرا گیا
توں سخی ، کریم اخیر دا تری کائنات فقیرنی
ترے در تے آیا فقیر جو ہے سخی دا بھیس وٹا گیا
بِنا تیرے جسم تے جان کیہ اعجازؔ ، دین ، ایمان کیہ
ترا نور کن دے جہان دی ہے گلی گلی نوں سجا گیا