سرکار نال کر لواں گل وات جھٹ اجھک پویں

توں روپ مصطفیٰ دے وچ آیوں خدا دے جلویا

نس نس مِری سما لوے اج ذات جھٹ اجھک پویں

اوہدی گلی دے سپُھنیا من جا مِنَت فقیر دی

کجھ چین دی میں لے لواں خیرات جھٹ اجھک پویں

کجھ ہور کملی والیا بیمار دا بھلا چا کر

رج کے پوے تجلی دی برسات جھٹ اجھک پویں

نہ جا مدینہ چھوڑ کے دل اکھ دے پیریں پے گیا

دربار نوں میں تک لواں اک جھات جھٹ اجھک پویں

مینوں پتہ میں کون ہاں جگ بھانے بھاویں کجھ وی نئیں

پر جگ وی اپنی تک لوے اوقات جھٹ اجھک پویں

من کے خدا دا واسطہ جے آکھیں تے قضائے نی !

اعجازؔ نہ سُنا لوے اک نعت جھٹ اجھک پویں