معلیٰ
غماں وچ روندے صدیاں توں وچارے مسکرا پیندے فدا ہر کوئی ہو جاوے سمھالے دل کیویں آقا تری زلفاں دے جھم جھم کے ہلارے مسکرا پیندے ہنیری رات نوں سوئی نظر آوے ہووے چانن تبسم آپ دا ہوندا نظارے مسکرا پیندے صحابہ ملدے تلیاں تے کدی چہرے تے ملدے سی نبی دا لب جے کھُوہ […]
جو ویکھے رقص وچ موسم سہانے کون بھُلّے ہلارا زلف جے کھولے تصور دے چمن وچ مہک دی بلبلاں دے فیر گانے کون بھُلّے چمکدے وانگ سورج دے خیالاں دے فلک تے حِرا وچ دیوے ہنجواں دے جگانے کون بھُلّے سجا کے سیج یاداں دی بٹھا کے مصطفیٰ نوں قدم چم چم کے ویلے جو […]
سنگ ریزے کہون مر حبا اج آگئے مصطفیٰ آ گئے نیں عرش وی نیں فدا ہو کے بولے فرشیو اج سمھالو دلاں نوں پا کے مازاغ دا سرمہ اکھ وچ ٹھا کے ڈورے طغیٰ آ گئے نیں کھس لَوِن آپ دل مسکرا کے کُنڈلاں دی دیوانی بنا کے زلف والّیل وچ قید کر کے رحمتاں […]
ہتھ رکھدے نبض اُتے سرکار مدینے وچ جہناں نوں پلا دیویں توں جام نگاہواں دے کوثر دا مزا لیندے اوہ یار مدینے وچ جے رکھنا ای زندہ تے رکھ وکھرے نہ سوہنے توں جے مارنا ای مولا پھر مار مدینے وچ پھل سارے زمانے دے خیرات لَوَن آ کے انج کر کے مہکدا اے ہر […]
خُلق دے فلک سجدی کہکشاں وفاواں دی لوح تے قلم سوہنے آ کے تیرا دم بھر دے کائنات دیوانی سوہنیاں اداواں دی یا نبی نظر تیری ذات دی تجلی اے جان ہے وفاواں دی موت ہے جفاواں دی دل دیا طبیبا توں ہتھ نبض توں نہ چاویں عشق دے بیماراں نوں لوڑ نئیں دواواں دی […]
حضور بن کے آ گئے عروج ہر کمال دے کرم دی اک نگاہ وچ جواب ہر سوال دے جہالتاں دا تاپ لا علاج سانوں کر گیا کریم نین آ بنے طبیب قال حال دے خیال دے چمن دے وچ بے مثل ٹور ویکھ کے سخن دے مور گیت گان آمنہ دے لال دے طغیٰ دی […]
ہِن عشق دی مستی نال بھرے سرکار کٹورے نیناں دے ماہی دے سوہنے نیناں نیں سانوں تے ہوش بھلا چھڈیا دل لُٹ کے لے گئے بہوں سوہنے من موہنے ڈورے نیناں دے اک پل وچ چوداں طبق تے کیہ تک لین خدا دے جلوے وی تورے نین مہاری بن دے جے سوہنیا مورے نیناں دے […]
تسیں آئے غماں نوں موت آئی تسیں اک جھات پائی اے کرم دی تمامی اوکڑاں نوں موت آئی تری اودر دلاسے آ کے دِتے نگاہواں دے چنھاں نوں موت آئی ترے پیراں نوں چم کے دھرتی آکھے وچھوڑے دے جہاں نوں موت آئی خیالاں نوں مدینے دی فضا دے کھُرے چمدے پیاں نوں موت آئی […]
سِر آپ دے قدماں تے حاضر اے کٹئی جاوے جبریل جئے لب مولا کر چا توں عطا مینوں محبوب دا بلھیاں توں تلوا نہ چھلئی جاوے والّیل دی زلفاں دا قیدی نہ رہا کرنا لالچ دیاں چڑیاں توں نہ باز مریٔ جاوے آجان پیاسے ول کوثر دے جدوں ساقی اکھیاں دا مئے خانہ اکھ میٹ […]
نبیاں ادب توں راہ نیں ملّے حضور دے دکھڑے حلیمہ دے گھروں پھر کوچ کر گئے جد ہوٹھ مسکرا کے نیں ہلے حضور دے اج لوح تے قلم وی جو آئے نیں رقص وچ جلوے بھلا ہے کون جو جھلے حضور دے کستوری نال طیبہ دی کردی غسل ہوا ہلن کمال زلف دے چھلے حضور […]
