معلیٰ
کسی غمزدہ کو تلاش کر ! کوئی بے نوا ہو تو لے کے آ ! وہ کہ جن کا خُلق عظیم ہے ، یہ انہیں کا ذکرِ کریم ہے یہاں خوش نَوا تو بہت سے ہیں، کوئی خوش ادا ہو تو لے کے آ ! عَلَمِ گداز بلند ہے ، اُنہیں چشمِ تر ہی پسند […]
معقول سے بالا تری پہچان ہے مولا ! یہ اَلسنہ و مجمعِ اَلوان کی تفریق بے مثلیِٔ تخلیق کی برہان ہے مولا ! مصنوع ہے خود حمد گہِ صنعتِ صانع بے نطق جہاں تیرا ثنا خوان ہے مولا ! ہیں آب و ہوا ، آتش و خاک اس میں اکٹھے شہکار عجب تیرا یہ انسان […]
میراں غوث قطب ابدال پیر زمانے دے میراں حسنی حسینی لال سخی گھرانے دے غوث میراں دِیاں شاناں اُچیاں گلاں اوہناں دِیاں سچیاں سُچیاں رُتبہ بہت کمال پیر زمانے دے حسنی حسین لال سخی گھرانے دے چوراں نوں پھڑ قطب بناون ڈبے بیڑے فیر تر اون سب نوں کرن نہال پیر زمانے دے حسنی حسینی […]
وصفِ رخ کے لیے مضمون چمکتا اترا عرشِ اِلہام سے یوں نعت کا تحفہ اترا شام میں جیسے ہو افلاک سے عیسیٰ اترا نہ کسی اور کی تسکیں کو ” کَفَینا ” اترا نہ کسی اور کی مدحت میں” رَفعنا "اترا ان کی نعلین کے ذرے سے ہوا سامنا کیا ؟ چہرۂِ مہر ہے کس […]
لب پر ہو پھر صلِّ علیٰ جب سانس کی ڈوری ٹوٹے
کیویں چھڈ کے نظارے ایتھوں جاواں اتے نیئں میرے وَس سوہنیا مُڑ کے جانا ایتھوں ساڈی مجبوری اے لگدا اے ہوئی اِک پَل دی حضوری اے میں روواں تے پئی کُرلاواں تے نیئں میرے وَس سوہنیا کیویں کعبے توں نظراں ہٹاواں تے نئیں میرے وَس سوہنیا لمیاں اُڈیکاں وِچ عمر گزاری اے سکاں سِک سِک […]
دِن پھر گئے دُکھیاں دے نالے اَو گن باراں دے لے لعل حلیمہ نے جدوں سفر شروع کیتا سب رستے مہک گئے ڈاچی دے سواراں دے سوہنے دے مدینے نوں ربّ رَج کے سجایا اے کِتے جلوے نے گنبددے کِتے حسن میناراں دے طیبہ دے ذرّے وی پئے جگ مگ کردے نے کونین تے چرچے […]
طیبہ دے نظارے لبھ لبھ کے تصویر دے وچ سجاواں مَیں بھر دیاں میں رنگ مدینے دے اک ایسانقشہ کھچ دیواں ایس اُجڑے سُونے دیس اندر اِک وکھری جھوک وساواں مَیں کِتے جلوے سوہنے گنبد دے کِتے نور و نور منارے نے اوہ سوہنی جالی روضے دی بڑے چاواں نال وکھاواں مَیں میں روپ اوس […]
چھم چھم برسے کرم نبی دا موسم نے برساتاں دے ربّ تے رسول دی رحمت شفقت میرے گھر وچ رہندی اے مَیں صدقے تے واری جاواں دونواں ایہناں ذاتاں دے دِل دے ویہڑے شام سویرے نعت دی محفل سج دی اے چھیڑاں ذکر مدینے دا تے لگدے ڈھیر سوغا تاں دے پَل پَل آوے یاد […]
بَن گییاں نے موجاں اَوگن ہار دِیاں شام سویرے بیٹھی سُن دِی رہندی آں مِٹھیاں مِٹھیاں گلاں اُوس منٹھار دِیاں دَم دَم نَال مَیں ذکر سوہنے دا کرنی آں میرے اندر خوشیاں ٹھاٹھاں مار دِیاں میرے سوہنے ربّ نے فیر وکھایا اے بڑیاں اُچیاں شاناں ایس دربار دیاں کھوٹے سکّے ایتھے آ کے چل دے […]
