در جاں چو کر منزل، جانانِ ما محمد
صد در کشادہ در دل، ازجانِ ما محمد
ما بلبلیم نالاں در گلستانِ احمد
ما لولو ئیم و مرجاں، عمانِ ما محمد
مستغرقِ گناہیم ہر چند عُذر خواہیم
پژ مردہ چوں گیاہیم، بارانِ ما محمد
ما طالبِ خدائیم، بردینِ مصطفائیم
بر در گہش گدائیم، سلطانِ ما محمد
از دردِ زخم عصیاں ماراچہ غم چو سازو
از مرہم شفاعت، درمانِ ما محمد
امروز خونِ عاشق در عشق گرہد رشد
فردا زِ دوست خواہد تاوانِ ما محمد
از امتانِ دیگر ما آمدیم برسر
واں را کہ نیست باور برہانِ ما محمد
از آب و گل سرودے واز جان و دل در ودے
تا بشور بہ یثرب افغانِ ما محمد
در باغ و بو ستانم دیگر مخواں معینی
باغم بس است قرآں، بستانِ ما محمد