توں سلطان زمانے بھر دا میں بردے دا بردا
فکر عذاباں دے وچ بھلیا رستہ تیرے گھر دا
تیری نعت نوں غزل بناندا دل سی داہڈا کردا
دسن وال گل نئیں کوئی کاسہ نئیں پیا بھردا
ساڈی دھرتی نظر کرم دی ہے محتاج قدیمی
ساڈی فریاداں نوں مولا بخشو فیض اثر دا
جتھے نعت نبی دی ہووے ، اوتھے اوس دا جلوہ
چھوٹی وڈی نعت نہ ہندی، پیش کو جو سردا
کنے لکھ کروڑ سوالی در تیرے تے آون
واصف وی وسنیک کہاوے تیرے نور نگردا
