ایہ کون کہندا میری کمائی تے گل بنی
میرے حضور میری بنائی تے گل بنی
توں آکھیں ایویں دل میں مدینہ سمجھ لیا
نہ نہ ، حضور ڈاچی بٹھائی تے گلی بنی
دل کملا ، کملی والے نوں لبھ لبھ کے تھک پیا
فر کنڈ پچھے کیتی خدائی تے گل بنی
اج تے غماں دے مُڑھکے مِرے ساہ سی پی گئے
تیرے خیال پکھی ہلائی تے گلی بنی
جگ تے بُرک بُرک کے جہالت نوں ہپھ گیا
سرکار تیرے علم بجھائی تے گل بنی
رو رو کے جد نہ گل بنی ، آدم وی آکھیا
میں نعت مصطفیٰ دی سنائی تے گل بنی
جگ دے حکیم آکھیا اعجازؔ مر گیا
دل دے طبیب کیتی دوائی تے گل بنی
